WORDT WAANZINNIG

Laat huis en haard aan de verstandige over
De verliefde bezit enkel de waanzin
Wordt waanzinnig,
waanzinnig.

En als je binnenste vuur
zich openbaart,
Wees de vlinder
en weet je weg.

Laat het huis ten gronde gaan,
Wordt een vreemdeling van jezelf.

En dan?

Kom dan bij het gezelschap der verliefden
Laat de adem samen zingen,
Zodat het hart reinigt van elke wrok.

En dan?

Tover dan je verlangen naar wijn,
In het dienen van dorstigen.
Je moet leven schenken,
Om eeuwigheid waard te zijn.

Want als je het gezelschap der dronkenen zoekt,
Moet je dronken op pad.

En dan?

Als je ziel zich van het lichaam scheidt
en de hemel zoekt,
laat dan je aanblik
de aarde schemeren.

Wordt dan de sterveling die eeuwig is

Wordt niets.

Bevrijd van het zelf,
Zoals een verliefde
- door liefde getroffen -
behoort te zijn.

En dan?

Wordt dan een legende
Laat huis en haard aan verstandigen
Wordt waanzinnig,
waan-zinnig.

Rumi

OP ZOEK NAAR JOUW GEZICHT

Al vanaf mijn eerste levensdagen
ben ik op zoek geweest naar jouw gezicht.
Vandaag mocht ik het aanschouwen.

Vandaag zag ik de charme,
de schoonheid,
de onbeschrijflijke gratie
van het gezicht
waarnaar ik op zoek was.

Vandaag heb ik jou gevonden,
en degenen die mij
gisteren nog uitlachten en beschimpten,
hebben er nu spijt van dat zij niet hetzelfde
zochten als ik.

Je onbeschrijflijke schoonheid
heeft me volkomen overweldigd.
Ik kom ogen te kort
om je ten volle te zien.

Mijn hart heeft gebrand van verlangen
en is altijd op zoek geweest
naar de wonderbaarlijke schoonheid
die ik nu mag aanschouwen.

Ik schroom om
deze liefde menselijk te noemen
en heb te veel ontzag voor God
om haar als goddelijk te bestempelen.

Jouw zoetgeurende adem
is als de ochtendwind
over deze stille tuin neergedaald.
Jij hebt mij nieuw leven ingeblazen.
Ik ben in jouw zonneschijn,
maar ook in jouw schaduw veranderd.

Mijn ziel jubelt van extase.
Ik ben tot in al mijn vezels
verliefd op jou.
Jouw schittering
heeft mijn hart in vlam gezet
en doet hemel en aarde
voor mij stralen.

De pijl van mijn liefde
heeft zijn doel bereikt.
Ik ben het huis van genade binnengegaan
en mijn hart
is in een gebedsruimte veranderd.

Rumi.

AAN LIEFDE STERVEN

Sterf! Sterf!
Sterf aan deze liefde!
Als je aan deze liefde sterft
zal je ziel worden herboren.
Sterf! Sterf!
Wees niet bang te sterven
aan het bekende.
Als je sterft aan het vergankelijke
zul je het tijdloze ervaren.
Sterf! Sterf!
Doorbreek de ketenen
die je binden
aan de wereld van verslavingen.
Sterf! Sterf!
Sterf aan het onsterfelijke
en je zult de eeuwigheid binnengaan.
Sterf! Sterf!
Kom uit deze wolk tevoorschijn.
Als je de wolk afschudt,
zul je een stralende maan zijn.
Sterf! Sterf!
Sterf aan de herrie en de drukte
van de alledaagse beslommeringen.
In de stilte van liefde
zul je de levensvonk vinden.

Rumi, 1260

DE HERBERG

Dit mens-zijn is een soort herberg:
elke ochtend weer nieuw bezoek.

Een vreugde, een droefheid, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast.

Verwelkom ze, ontvang ze allemaal gastvrij!
Zelfs als er een menigte verdriet binnenkomt
die met geweld je hele huisraad aan diggelen slaat.

Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor vreugde

De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede glimlach
en vraag ze erbij te komen zitten.

Wees blij met iedereen die langs komt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.

Rumi

VERSLAAFD

Wij zijn nogal verslaafd aan subtiel geredeneer,
we zijn dol op het oplossen van problemen.
We maken constant regels
om problemen aan de orde te stellen
en de vragen die dat oproept te beantwoorden
om daarmee knopen te leggen
en weer los te maken.
Wij zijn als een vogel die een strik losmaakt
en hem dan weer aantrekt
om zijn vaardigheid te vervolmaken.
Terwijl hij almaar bezig is met knopen,
ontzegt hij zich het weidse landschap,
laat de weide achter zich
en laat zijn leven aan zich voorbijgaan.
Toch wordt hij de strik niet de baas,
maar worden zijn vleugels keer op keer gebroken.
Worstel niet met knopen
opdat je vleugels niet breken.
Bederf je verenkleed vooral niet
door prat te gaan op wat je jezelf aandoet.

Rumi

NOOIT VERGETEN

Er is één ding in de wereld dat je nooit moet vergeten.
Al zou je al het andere vergeten en dit onthouden,
dan zou je je nergens zorgen over hoeven maken;
maar al zou je al het andere onthouden en daarna dit vergeten,
dan zou je niets met je leven gedaan hebben.
Het is alsof een koning je naar een land stuurt om een bijzondere opdracht uit te voeren.
Je gaat naar dat land, je doet honderden verschillende dingen;
maar als je die opdracht die voor je bestemd was niet uitvoert,
is het alsof je niets gedaan hebt.
Alle mensen komen in deze wereld voor een bijzondere opdracht,
en die opdracht is ons enige doel.
Als we die niet uitvoeren, hebben we niets gedaan…

Als je nu zou zeggen, “Kijk, zelfs als ik deze opdracht niet heb uitgevoerd,
heb ik toch uiteindelijk honderd anderen uitgevoerd,” dan zou dat niets betekenen.
Je werd niet geschapen voor die andere opdrachten.
Het is alsof je een zwaard zou kopen van kostbaar Indiaas staal,
zoals je gewoonlijk alleen bij de schatten van keizers vindt,
en het dan als slagersmes zou gaan gebruiken om waardeloos vlees mee te snijden,
zeggende, “Kijk, ik zal dit zwaard niet ongebruikt laten,
ik maak het bruikbaar voor duizend zeer nuttige doelen.”
Of, het is alsof je een gouden schaal zou nemen en er knollen in zou koken,
terwijl je voor slechts een korreltje van dat goud honderd potten zou kunnen kopen.

Of, het is alsof je een dolk van het meest fijn gesmeed en getemperd staal
zou nemen en hem zou gebruiken als een spijker om er een gebroken kan
aan op te hangen, zeggende, “Ik maak zeer goed gebruik van mijn dolk.
Ik hang er toch een gebroken kan aan op.”
Wanneer je een plaat aan een spijker op kan hangen die slechts een paar cent kost,
wat voor zin heeft het dan om een dolk te gebruiken die een fortuin waard is?
Herinner je de diepe oorsprong van je wezen, de tegenwoordigheid van je Heer.
Geef je leven aan degene die je adem en je interesse al bezit.
Als je het niet doet, zal je exact als de man zijn die zijn kostbare dolk neemt
en hem in de keukenmuur slaat als een haak om een gebroken kan aan op te hangen.

Je hebt meer waarde dan zowel hemel als aarde.
Wat kan ik anders zeggen?
Je kent je eigen waarde niet.
Verkoop jezelf niet voor een belachelijke prijs,
Jij, die zo waardevol bent in Gods ogen.

Rumi